Maandagavond 8 april opende de studiodeur zich na enkele dagen potdicht te hebben gezeten weer. Na dagen van componeren kwam Gérard met alle muziek en de videoclips weer naar buiten. Werkweken van niet 5 maar 7 dagen zijn heel gebruikelijk (en dat zonder een 9 tot 5 mentaliteit) en ‘niksen’ is een vergeten woord geworden. Geen weekend gehad en lichtelijk vermoeid maar vooral voldaan stapten Gérard en Marije dinsdag ochtend gewoon de werkplaats weer in en ook Marije kwam daar niet met lege handen aan. Marije had o.a. de stof mee die ze af had gemaakt voor de lopende band. Op deze band zullen tijdens de voorstelling Escape (en ook bij het nieuwe project: Vindingrijk) scènes te zien zijn die gefilmd worden door een hangende camera. Met de band kunnen objecten makkelijk op en af gedraaid worden. Dinsdag en woensdag werden er nog wat klussen gedaan maar werd er ook hard gerepeteerd voor de korte voorstelling/performance van de woensdagavond. Woensdagavond kwam de nieuwe lopende band dan ook direct goed van pas want deze avond werd er speciaal voor Harry Webers die afscheid nam van zijn functie als algemeen directeur bij (advies- en ingenieursbureau) Witteveen+Bos een op maat gemaakte performance gespeeld met elementen uit de nieuwe voorstelling, waarna hij en passant ook nog geridderd werd. Het was een wonderlijke avond, waarbij mooi getest kon worden hoe de scènes op groot scherm werken op het podium van de grote zaal van de schouwburg.
Daarna werd het decor afgebroken en terug vervoerd naar de
werkplaats waar alles de volgende ochtend weer compleet werd opgebouwd voor de
repetities. Donderdagochtend stond Neal Lewis op de stoep om zijn werkzaamheden
te vervolgen bij het programmeren van Isadora. Gelukkig kwam ook de dvd speler
uit Duitsland aan (die er eigenlijk al veel eerder had moeten zijn!) zodat er
gekeken kon worden of hij in combinatie met Isadora werkte zoals Gérard en Neal
van te voren bedacht hadden. Dat had helaas wat voeten in de aarde waardoor Neal een groot deel van de dag doorbracht met zijn hoofd in de hexadecimale
getallen. Vrijdag, de laatste dag van de officiële week was Seppe Ovink er weer
en kon het scenario dusdanig worden doorgesproken dat er direct gerepeteerd kon
worden. Het is weer een hectische week
geweest. Maar er is zoveel af gekomen. De wie- wat-waar lijst is af en als
Isadora compleet is kan er met alles erop en eraan zonder heen en weer te
rennen naar techniek gerepeteerd worden. De voorstelling staat over twee weken
waarschijnlijk als een huis! Naast deze fantastische eindspurt waar Marije en
Gérard ongelofelijk blij mee zijn, hebben ze de vrijdag
afscheid van mij genomen (en ik van hen). Dit was mijn allerlaatste stagedag
bij TAMTAM objektentheater. Toch denk ik dat dit afscheid eerder een tot ziens
is dan een vaarwel! Het was een mooie samenwerking en ik heb veel mogen
leren. Geen blog meer van mij dus maar u
heeft een groot deel van het proces via deze weg kunnen volgen. Bent u nou
benieuwd naar hoe de laatste twee weken van dit proces zijn verlopen? Ga dan
vooral naar de voorstelling!
De enige post die ik nu nog zal doen is het plaatsen van de
speellijst zodat iedereen weet waar en wanneer hij of zij deze bijzondere
voorstelling kan gaan zien.
Nog twee weken repeteren en dan op naar Nürnberg! Break
an Object TAMTAM!