Bij het maken van een complexe voorstelling zoals Escape krijg je hoe dan ook te maken met
ordening. Een mooi woord om mee te beginnen aangezien de voorstelling immers over
een man gaat met verzamelwoede. Het verschijnsel verzamelen is overal aanwezig
in ons dagelijkse leven en maakt daarmee deel uit van de volkscultuur en waar
verzameld wordt moet uiteindelijk geordend worden. Ook de prachtige ideeën voor
de voorstelling moeten op een gegeven moment worden geordend. Bij TAMTAM zijn
ze daar erg goed in. Zelfs als het gaat om een scène die er nog niet tussen
lijkt te passen. Dit komt mede omdat problemen niet worden gezien als iets
negatiefs maar als een element dat kan helpen bij de voortgang van het stuk.
Een probleem is er namelijk om opgelost te worden. Allereerst moet je het probleem
groter maken dan jezelf. Je moet het drama erin zoeken. uiteindelijk ga je het geheel in orde brengen. Ordenen.
Om helderheid en overzicht te verschaffen bij het
ontwerpen, werken ze bij TAMTAM vaak met montagekaartjes. Een handig middel om
elementen uit de voorstelling te ordenen, rangschikken en composities mee uit
te proberen. Dat wil zeggen; er wordt gewerkt met kaartjes waarop scènes of
ideeën worden opgeschreven die gedurende het onderzoeksproces ontstaan. Deze
kaartjes worden verspreid op een tafel (Hierop staat dus al het materiaal wat
er is) en worden zo goed en zo kwaad als het gaat onderverdeeld in bepaalde
groepen. Zo zijn er inmiddels kaartjes die vallen onder de volgende kopjes: de
man, parasieten, kamer, scènes, ziel, muziek, decor, videoclips en effecten. Er
wordt geschoven met de kaartjes en er ontstaan associaties bij, die op hun
beurt ook weer op kaartjes komen en tussendoor worden er nog dingen samengevoegd
of gelinkt. Want dat is het mooie van deze manier van theater maken, je kan
schakelen en met al je middelen, mogelijkheden en ideeën verschillende combinaties
en composities maken. Zo kom je erachter wat het beste werkt en welke samenhang
alles heeft en rollen er uiteindelijk duidelijke thema’s uit. Door de kaartjes
kom je er soms ook achter dat bepaalde dingen niet achter elkaar kunnen. Er
wordt druk geschoven, er ontstaan filosofische gesprekken over inhoud,
ontwikkeling en esthetiek en er worden briljante ingevingen genoteerd. Een
prachtig proces dat na een uurtje of twee/drie erom smeekt los gelaten te
worden. De hoofden zijn vol en de kaartjes vragen om afstand.
Een goed moment om even wat scènes in de praktijk te gaan
testen en waar kan dat beter dan in een gloednieuw vers van de pers decor. Want
jawel, na een lange dag en een atelier dat gisteravond laat al rokend en
smeulend werd achtergelaten met een geur die vanochtend nog huiveringwekkend tussen
de kieren van het gebouw hing, was de kamer van de man dan toch echt af! De kamer van hoofdpersonage H (of moet ik zeggen
hoofd-slachtoffer?) was af en daar moest in gespeeld worden!
Misschien al nieuwsgierig waarom het atelier zo stonk? Een
tipje van de sluier: De boosdoener was een doorgezaagde schoen die nu in de
kamer van de verzamelaar zit. Misschien ook benieuwd naar de scènes die er deze
dagen gemaakt zijn en die zich afspelen in de kamer van de man? Sommigen hoeven
niet lang te wachten want morgen is namelijk de eerste POP-up night rondom Escape! Een eerste kennismaking met deze
nieuwe voorstelling. Meer weten over de POP-up nights? klik op de link!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten