Een productieve week

Marije van der Sande en Gérard Schiphorst zijn druk in de weer met het bedenken en maken van hun nieuwe voorstelling ‘Escape’. Hierin wordt het verhaal verteld van een man die lijdt aan Compulsive Hoarding Disorder: dwangmatige verzamelzucht, objectomanie. Het is een hectische periode en hun focus moet werkelijk overal zijn.  TAMTAM objektentheater heeft natuurlijk al jaren een specifiek eigen stijl maar dit keer hebben ze ervoor gekozen iets totaal nieuws te doen. Een spannend experiment dat gepaard gaat met millimeterwerk. TAMTAM gaat hiermee een nieuwe uitdaging aan zonder hun eigen stijl te verloochenen. Uiteraard werkt TAMTAM nog steeds met objecten en blijft het zijn beeldende inslag behouden maar dan net even wat anders. Het publiek krijgt ditmaal een unieke live- experience  voorgeschoteld. De voorstelling ‘Escape’ is voor zijn publiek te zien via een scherm van 3 bij 4 meter met daarachter de acteurs en objecten die ons mee zullen nemen het verhaal in.

Het is een drukke week geweest. Midden in een maak -en repetitie proces zitten is überhaupt al druk maar door deze nieuwe vorm zijn er een aantal extra aandachtspunten bij gekomen. Er moet van alles uitgetest en uitgeprobeerd worden. Het werken met 4 beamers vraagt om een enorme precisie. TAMTAM is deze week dan ook veel bezig geweest met de techniek rondom deze voorstelling.

 

Zo kwam deze week ook theatertechnicus Huub langs om naar het een en ander te kijken. De instellingen van de beamers werden op elkaar afgesteld (en wat probleempjes werden verholpen) maar ook  licht en lichtfilters werden getest. Omdat er gewerkt word met camera’s en beeld werden er Frost filters in de lampen gehangen zodat er een mooi egaal licht ontstond. Er werden testjes gedaan met kleurfilters, cross-over beelden en er werd gekeken naar de verschillende projectiegroottes. Naast dat er veel technische kennis bij komt kijken, brengt het werken met het scherm ook cadeautjes met zich mee; een beeld kan er bijvoorbeeld heel anders uitzien op het scherm dan in het echt. Hier kunnen de makers van ‘Escape' prachtige vormen in ontdekken, emotionele beelden mee oproepen en spelenderwijs scènes uit destilleren. 

Begin deze week was ook de eerste versie van het hoofdpersonage af. Van kleimodel, naar foamrubberen hoofd, naar man. De man heeft nog geen naam. Bij de eerste tests bleek dat de huid van de man wel erg veel licht ving en dat dit niet het gewenste effect had op het scherm. Hierna zijn er wat kleurproefjes uitgevoerd op de huid van de man. De kleur is nog niet helemaal zoals ze het willen maar ze zijn op de goede weg en in combinatie met licht werkt het nu al een stuk beter.

Hiernaast een eerste (onbeschilderde) versie van de man.

Gérard Schiphorst en Marije van der Sande begonnen de week door zichzelf een aantal vragen te stellen. Hoe zag de eerste mens eruit? Waaruit wil de man escapen? Wat is er zo erg aan deze wereld dat hij zegt “Ik ontsnap”? Wat gebeurd er allemaal in de man zijn huis? Hoe ziet zijn kamer eruit en hoe is deze opgebouwd? Bij de laatste vraag is er alweer een enorme sprong gemaakt. Met hulp van kunstenaar Jeroen Diepenmaat hebben ze een grote stap gemaakt wat betreft het decorontwerp bij de kamer van de man. Stukje bij beetje krijgt zijn kamer deze week steeds meer vorm.

Zoals je al een beetje gehoord hebt bestaat het werk van deze makers uit vele elementen. Ze moeten dan ook beschikken over een breed scala aan kennis en vaardigheden. Deze week alleen al is er weer vooruitgang geboekt bij het ontwerpen, testen en maken van decorstukken, objecten en scènes en bij het testen en (in)stellen van licht, camera’s,  beamers en andere techniek. Dit alles zowel apart van elkaar als in combinatie met elkaar, want uiteindelijk moet alles natuurlijk een mooi geheel gaan vormen waarbij alles in en met elkaar verweven is. Mede hierdoor gaat TAMTAM ook anders met hun repetitieproces om dan vele andere groepen. Het is namelijk niet zo dat er 1 element wordt gemaakt en er dan met het volgende bezig wordt gegaan. Een repetitieproces bestaat dan ook niet alleen uit het repeteren en spelen van scènes. Nee, alles is bij TAMTAM met elkaar verweven en wordt kriskras door elkaar gemaakt. Muziek wordt bij scènes gemaakt en scènes worden precies getimed op de muziek. Decor wordt gemaakt in combinatie met het verhaal dat ze willen vertellen en dramatische kracht die het kan bevatten. Decor en muziek gaan weer samen, er wordt weer iets uitgehaald of aangepast, er wordt weer wat gespeeld en ontworpen. Enzovoorts, enzovoorts.  Alles wordt in combinaties met elkaar uitgetest en als iets niet het gewenste effect heeft sneuvelen er ook weer dingen. Het mooie is dat daar waar vele kunstenaars zeggen (zoals ze geleerd hebben): “Kill your darlings” (over sneuvelen gesproken), Gérard en Marije zeggen “Save your darlings for later”. Misschien op een ander tijdstip, wellicht een andere plaats of in een andere voorstelling komt het alsnog aan bod. 

Een van de eerste mensen op aarde? (Door Marije van der Sande)