IJzer met handen breken

Met de première van Escape in het verschiet moeten er spijkers met koppen geslagen worden en moet er in sneltreinvaart naar een eindresultaat worden toegestoomd. Nou zeg ik wel; eindresultaat maar bij TAMTAM betekent af nooit dat er niet meer aan gesleuteld wordt. Ook aan voorstellingen die al regelmatig zijn gespeeld en op het repertoire staan blijft een mogelijkheid bestaan tot groei. Maar dat terzijde. Niettemin moet de voorstelling Escape binnen twee maanden af zijn zodat hij in vol ornaat gespeeld kan worden. Gérard en Marije staan namelijk met Escape (en hun objecten en nieuwste medewerker Seppe Ovink) niet zomaar ergens maar gaan voor deze allereerste voorstelling de grens over. De première wordt gespeeld op het  Figurentheaterfestival Nürnberg (www.figurentheataerfestival.de) in Duitsland en dat is al op 3 mei! Werk aan de winkel dus.

Je zou dus denken dat er in hun werkplaats in Deventer alles staat opgebouwd voor deze voorstelling en er flink in het decor gerepeteerd wordt… Niets is minder waar. Dat wil zeggen: er wordt wel degelijk hard gewerkt en ieder klein minuutje dat er over is wordt er aan Escape gewerkt maar dat zijn de over-minuutjes deze week en dat is niet in het decor. Deze week is namelijk een lastige week voor de nieuwe voorstelling. Want er moeten in het werkplaatstheater schoolvoorstellingen met een andere productie worden gespeeld.

Die voorstelling, Zo slim als een ezel,  had geen last van tijd of ruimtegebrek. Het decor, de lichten, de objecten en alles wat er voor deze voorstelling nodig is, lag spik en span klaar op de juiste plek. Misschien dat de juffen, meesters en ouders van de 360 kinderen van de scholen in en rond Deventer die de deur maandag, dinsdag en woensdag plat liepen wel moeite hadden met de planning? Ik denk dat het wel meeviel want alle kinderen waren (met de fiets, de benenwagen of de auto) op tijd binnen om de voorstelling te kunnen zien. Organisatorisch goed geregeld dus door de ouders en juffen. Er was dus drie dagen een komen en gaan van mensen en Escape kreeg de tijd na de voorstellingen. Dubbel zo hard werken dus. Gelukkig krijg je ook energie van de blije kinderen.

Woensdag werd de 5^e en laatste voorstelling van de week gespeeld. Direct daarna werd alles weer netjes afgebroken en opgeborgen. Een prachtig lege werkplaats bleef er over. Genoeg ruimte dus om het decor van Escape weer op te bouwen. Helaas ging het niet zonder slag of stoot en bleef Escape opgeborgen in zijn kisten. Werken met beperkingen werd de uitdaging van de week. Want het was nog steeds een komen en gaan van mensen. Dit keer waren er geen kinderstemmen en applaus te horen maar joeg er een gure wind door het gebouw. Bouwvakkers hielden de deur nu voor elkaar open, en niet alleen de deur maar ook het dak.  Er moest en zou verbouwd worden. “Waarom eigenlijk? En waarom precies op dit moment? We zitten midden in een belangrijke periode. Niet nu!” Hoor ik Marije en Gérard nog roepen. “Hier is echt geen tijd voor!”  Toch zijn ze de uitdaging aangegaan om met deze beperkingen zo veel mogelijk te doen (zonder decor). Het dak zit inmiddels weer dicht, de bouwvakkers hebben zich wat flexibeler opgesteld betreft planning en Gérard en Marije hebben toch nog een sprong kunnen maken. Maandag wordt het hele decor van Escape weer opgebouwd. Bovendien kan niks hun humeur op het moment bederven. Met speler Seppe hebben ze er een volwaardig TAMTAM medewerker bij gekregen en valt er een last van hun schouders.  Hij kan zich professioneel bezig houden met camerawerk en het bedienen van de videomixer.  Nürnberg kom maar op! (Maar eerst nog even heel hard werken want de tijd is echt nog wel nodig!)

Alle voorwaarden die er nodig waren om de voortgang van Escape goed en soepel te laten verlopen, leken deze week afwezig. Problemen wierpen zich op maar werden kranig geweerd. IJzer met handen breken is lastig maar aan de orde van de dag bij TAMTAM... 5 voorstellingen spelen, werken aan de nieuwe voorstelling, met andere middelen werken dan je gewend bent, en filmpjes opnemen. Ze hebben het hier allemaal in een week voor elkaar gebokst. In sneltreinvaart en met volle kracht vooruit!