Ruimte om te denken

Maandagochtend werd de dag begonnen met het bekijken van de montagevideo van alles wat er vorige week is opgenomen. Na het zien van de beelden kwamen de makers met een waslijst aan kritiek. “Het is nog niet goed genoeg” werd er geconcludeerd. De video is geen reële weergave van het geheel  wegens zijn onjuiste (of zelfs vaak misplaatste) muziek bij scènes die nog niet gerepeteerd en onprecies zijn.  Het is een heel ruwe montage die bedoeld is voor het componeren van passende muziek en niet als eindresultaat. Toch is het effect heftig. Na 33 jaar ervaring weten Gérard en Marije inmiddels ook wel dat je in ieder maakproces zo’n moment tegenkomt  en dat er altijd een moment is dat je denkt “is dit het nou?”. Dit bewijst maar weer dat het maken van een voorstelling soms vraagt om een lange adem en het vermogen om zelfs met weinig slaap te kunnen functioneren.  Uiteindelijk zorgt zo’n moment er gelukkig alleen maar voor dat je de voorstelling nog beter wilt maken en je nog harder vecht voor je product. Na dit ontregelende begin van de dag zijn Gérard en Marije snel aan de slag gegaan met klussen voor de voorstelling. Niet veel later kwam lichttechnicus Bert Nijmeijer. Hij kwam helpen bij het uitdenken en programmeren van de lichtstanden en de overgangen met de shutters van de beamers. Nogmaals de hele voorstelling doorlopen met het licht erbij. Door de voorstelling weer vanuit een nieuwe invalshoek te benaderen ontstaat er direct een extra dimensie. Alles ziet er meteen een stuk beter uit en door deze nieuwe manier van kijken ontstaan er nieuwe ideeën en worden er ineens oplossingen voor eerdere problemen gevonden. ’s Avonds tien uur is alles geprogrammeerd en opgeslagen en is er weer een optimistisch perspectief. Zo snel kan de stemming dus omslaan. Soms sluiten dingen onverwachts goed aan. Als je even je aandacht op iets anders essentieels vestigt (in dit geval het licht) heb je de kans dat sommige moeilijkheden als sneeuw voor de zon verdwijnen en de inhoud je een handreiking doet. De dramaturgische onderdelen die nog niet kloppen komen de volgende keer wel weer aan bod. Er is nu weer ruimte om er verder over na te denken. Niet te moeilijk denken dat is ook een kunst.

Dinsdag begonnen Marije en Gérard de dag met nieuwe positieve energie. Maandag was een vruchtbare dag en ook dinsdag was er zoals altijd weer veel te doen. Ook Seppe Ovink was aanwezig. Hij kreeg voor de allereerste keer het gehele scenario te lezen. Hij had deze dag de taak zijn oren en ogen goed open te houden want er kwam een hoop informatie op hem af. Hij zal binnenkort het gehele scenario en alle cues moeten kennen voor zijn camera werk en spel, en dat zijn er een hoop.  Na het script langs te zijn gegaan kon hij direct aan de slag met het opnemen van clips die in de live voorstelling te zien zullen zijn. 

Ook deze aarde is opgenomen. 

 

Veel techniek deze week want ook de woensdag stond in het teken van de techniek. Neal Lewis was er om alvast een gedeelte van Isadora te programmeren. Isadora is een programma dat alle techniek van de voorstelling kan aansturen. Lichtstanden, shutters, filmpjes en muziek worden hieraan gekoppeld en zo wordt er een hele hoop automatisch aangestuurd. Een ingewikkeld klusje met precieze cues. Alles moet op elkaar aansluiten. Gérard en Marije kunnen tijdens de voorstelling bepaalde blokjes zelf aanzetten zodat hun timing niet muurvast zit en ze scènes korter of langer kunnen  spelen afhankelijk van het publiek. Het aanzetten van die blokjes gebeurd met (geloof het of niet) WII spelcomputercontrollers. Tot zover een week met diepte en hoogtepunten. Meer  lezen of zien van Escape? Klik hier 

Of ga naar de facebook pagina.